مبارکت باشه راه رفتنت
عزیزدلم یک هفته ای میشه ک باترس ولرز یه قدم برمیداشتی اما دوسه روزه ترست کمتر شده و تعدادقدمهات بیشتر امش اما پشت سرهم پنج قدم برداشتی چنان لذتی داشت دیدن این صحنه ک واقعا قابل بیان نیست دیدنت تو اون حالت با اون همه ذوق واشتیاق و احتیاط وتلاش وپشتکارت ... این همه حسهای مختلف رو در تو میدیدم خودم هم ک ...نمیدونم اصلا چی باید بگم چه حس های خوبی خدایا شکرت برای این حس ها این نعمتها ...
نویسنده :
مامان
0:26